In Argentinie zie je scholieren in witte schort of in uniform lopen. De uniformpjes zijn van de talloze privescholen die het land 'rijk' is. De witte schortjes zijn van de publieke scholen. In 1919 kwam er een verordening dat alle schoolgaande jeugd een witte schort moesten dragen. De discussie over het ja of nee, werd jaren voordien gevoerd.
Het is heel eigen aan Argentinie, deze witte duifjes, zoals ze in de volksmond genoemd worden. De witte schort is een symbool geworden van degelijke opvoeding: publiekelijk en gratis. Zowel de kinderen als de leraren dragen deze schorten.
De 'gewoonte' komt van een zware discussie tussen de uitvinder van het degelijk Argentijnse onderwijs, de president Domingo Faustin Sarmiento (1840) en de kerk. Sarmiento wilde een vrij, onafhankelijk en niet ideologisch onderwijs. Om geen onderscheid tussen arm en rijk te maken, tussen staats- en kerkscholen te maken, werd het bij wet van 8 juli 1884 verboden om een schooluniform te dragen. In 1919 werd dit veranderd. In de eerste jaren van de 20ste eeuw wilde de pedagoog Pizzurno dat studenten eenvoudige kledij zouden dragen in school. Dr. Sisto (1870-1923) wilde volgens hygienisch oogpunt, dat de leraren een schort zouden dragen. Om de verschillen tussen de kinderen weg te werken, begon de school van Cornelia Pizarro met wit: de witte schorten waren geboren. Zij kocht witte stof aan, makkelijk te wassen en economisch en verdeelde het onder de moeders. 
In 1919 werd het dan door de Nationale orde van het Onderwijs als wet aangenomen. In 1942 ging de wet in voegen en in 1966 kwam de term 'witte duifjes' boven, tijdens een populair televisieprogramma. Een type, stereotype van een schoolpoortwachter gebruikte deze term voor de studenten waarop hij moest letten.
